พูดถึงป่าก๋อย ก็คงอดนึกถึงสโลแกน " ปากบอนฆ้อนหนัก " ไม่ได้
เพราะโดยปกติเเล้วไก่ป่าก๋อยจะเป็นไก่ชนที่ชนเร็วปากไว ปากถึงตีนถึง เรียกได้ว่าปากเเตะปีกบินทันที เป็นไก่ที่ตีแรงไม่ค่อยหาหัว จับได้ตีเลยไม่เล่นเชิงส่วนไก่เชิง ขึ้นชื่อว่าเป็นไก่เชิงก็ต้องเด่นในเรื่องของชั้นเชิงชนทั้งการเข้าทำเเละการหลบหลีกเอาตัวรอด ลักษณะหลักๆก็มี เชิงขี่ เชิงกอด เชิงเท้าบ่า เชิงมุดมัดว เดินแกนในดี เอี้ยวตีเก่ง
พอเอาทั้งสองเหล่าสองสายมาเคล้ารวมผสมกัน ก็กลายเป็นไก่ก๋อยเชิง ตัวไหนลงตัว ไม่ต้องบอกว่าจะสุดยอดขนาดไหน ใครๆก็รู้
ข้อเสีย...กระดูกยังไม่ดีเท่าที่ควร ยังบางอยู่เมื่อเทียบกับก๋อยง่อน
ถ้าเพิ่มเรื่องกระดูกกับโครงสร้างที่เเข็งแกร่งเข้าไป ก็น่าสนใจไม่น้อย
ไก่ก๋อยเชิงที่ผมคัดมาเล่นหลักๆจะดูที่
1. การวางแผล คือ ตีแม่นยำ ตีเข้าจุด ตีมีอาการ
2. การทำเชิง ทั้งเชิงบนเเละล่าง เท้าบ่า เอี้ยวตี
3. การเอาตัวรอด คือ เข้าไก่เร็วสปีดขาดี มีชั้นเชิงที่สามารถหลบหลีกอาวุธของคุ่ต่อสู้ได้ แบบว่าเก็บอาวุธคู่ต่อสู้ได้ดีไม่ลงทุนมากจนเกินไปเดี่ยวไม่ฟื้น กว่าจะได้ทุนคืน หู หัว ท้าย คงไหม้เสียก่อน
ถ้าให้ดีก็อยากได้แบบเชิงเนียนๆไหลลื่นขึ้นลงไวๆยิ่งดี "เจ็บน้อยดีกว่าเจ็บมาก"
ถ้าให้ดีก็อยากได้แบบเชิงเนียนๆไหลลื่นขึ้นลงไวๆยิ่งดี "เจ็บน้อยดีกว่าเจ็บมาก"
การคัดก๋อยเชิงมาเล่นสักตัว แม้จะไม่ค่อยง่ายเท่าไหร่ แต่นักเล่นก็ยังนิยมเสาะหามาเล่นไม่ได้ขาดเช่นกัน และนี้คือเสน่ส์ของไก่ก๋อยเชิง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น